Otwórz menu główne
Miś

No bo tradycją nazwać niczego nie możesz.
I nie możesz uchwałą specjalną zarządzić,
Ani jej ustanowić. Kto inaczej sądzi,
Świeci jak zgasła świeczka na słonecznym dworze.
Tradycja to dąb, który tysiąc lat rósł w górę.
Niech nikt kiełka małego z dębem nie przymierza!
Tradycja naszych dziejów jest warownym murem.
To jest właśnie kolęda, świąteczna wieczerza,
To jest ludu śpiewanie, to jest ojców mowa,
To jest nasza historia, której się nie zmieni.
A to, co dookoła powstaje od nowa,
To jest nasza codzienność, w której my żyjemy.

Stary węglarz (Miś)