Zgodnie z nazwą, wysp składających się na archipelag jest wiele – w sumie prawie czterdzieści. Największe to Tuangku i Bangkaru. Łączna powierzchnia lądowa wszystkich wysp to 150 km<sup>2</sup>, natomiast powierzchnia morska należąca do okręgu Pulau Banjak wynosi aż 2 120 km<sup>2</sup>.
Archipelag jest rzadko zaludniony, a większość mniejszych wysepek jest bezludna. Roślinność stanowią tu głównie lasy równikowe i namorzynowe oraz bagna, zaś w morzu wokół wysp znajdują się piękne – podobno – pięknieją rafy koralowe. Pulau Banjak jest też domem dla wielu rzadzkich gatunków zwierząt, przede wszystkim dla żółwia zielonego, który właśnie tutaj najchętniej składa jaja. Na wyspach można też spotkać krokodyle, małpy, dziki i inne zwierzęta, lecz flora i fauna archipelagu jest wciąż słabo poznana.
Mieszkańcy żyją głównie z rybołówstwa i wyrobu kopry (suszonego miąższu orzechów kokosowych); praktycznie wszystkie inne dobra trzeba sprowadzać z Sumatry. Na archipelagu powoli rozwija się ruch turystyczny, choć infrastruktura jest tu jeszcze prymitywna: nie ma linii telefonicznych ani szkół, jest tylko jeden lekarz, a energia elektryczna jest dostępna w zaledwie dwóch wioskach – i to tylko wieczorem. Jedyne środki lokomocji, którymi można dostać się na Pulau Banjak, to prom i łodzie rybackie.
== Dzieje ==