Zmiany

Znajduję w cytacie z Kołakowskiego jasną paralelę do Ody: szczęśliwym można być będąc małym dzieckiem, albo będąc bogiem – mówi myśliciel. Autor Ody natomiast głosi: byłem szczęśliwy jako małe dziecko. Kiedy dorosłem, straciłem to prawdziwe szczęście, ale poznałem [[Banjak]]a (w Księdze – pod postacią wódki) i wróciłem do tego stanu szczęścia. Stałem się [[banjaki|banjakiem]]. Czyż nie jest banjakalizm właśnie sztuką powrotu do beztroski, dziecięcej naiwności i prostoty, szukania ''wiraży'', które są ''„urozmaicicielami życia”'' ([[Banjifest 22 lipca#Życie jako rollercoaster|Bnf 2,24-25]]), a wreszcie ''upojenia'' czyli szczęścia ([[Objawienie Banjaka#Inwokacja|Obj 1,4-6]])? Czy nie dlatego właśnie jest nam coraz trudniej, że dorastamy?

[[Kategoria: Kostkowe]]