Dupa: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "Wieloznaczne słowo-klucz, a nawet wytrych. Obok słowa ''kurwa'', drugie ze słów niezbędnych, aby się dogadać po polsku. Niektóre synonimy to: ''pupa, tyłek, sie...") |
|||
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
''Dupa'' daje olbrzymie możliwości słowotwórcze. Do słów pochodnych należą m.in.: zgrubienia (''dupsko''), zdrobnienia (''dupka, dupcia, dupeczka, dupeńka, dupiątko''), rzeczowniki osobowe (''dupek, dupencja''), przymiotniki (''dupny, dupski, dupowaty'') oraz czasowniki (''dupczyć, dodupczyć, nadupczyć, przedupczyć, rozdupczyć, udupczyć, udupić, wdupczyć, zadupczyć, zdupczyć''). | ''Dupa'' daje olbrzymie możliwości słowotwórcze. Do słów pochodnych należą m.in.: zgrubienia (''dupsko''), zdrobnienia (''dupka, dupcia, dupeczka, dupeńka, dupiątko''), rzeczowniki osobowe (''dupek, dupencja''), przymiotniki (''dupny, dupski, dupowaty'') oraz czasowniki (''dupczyć, dodupczyć, nadupczyć, przedupczyć, rozdupczyć, udupczyć, udupić, wdupczyć, zadupczyć, zdupczyć''). | ||
{| align=right cellpadding=10 | {| align=right cellpadding=10 | ||
− | | | + | | <poem><i>Dupa: okragła, jędrna, miękka, pachnąca i przyjemna. |
− | + | Dokładnie tam, gdzie powinna być.</i></poem> | |
− | |||
− | |||
— [[Dekret o kultywowaniu tradycji]] | — [[Dekret o kultywowaniu tradycji]] | ||
| [[Image:Dupa.jpg|center|]] | | [[Image:Dupa.jpg|center|]] | ||
|} | |} | ||
− | |||
== Różnorodne zastosowania dupy == | == Różnorodne zastosowania dupy == | ||
− | |||
Dupę wynalazł [[Radzieccy uczeni i ich wynalazki|uczony radziecki]] Wołow. Dlatego mówimy: ''dupa Wołowa''. Inni twierdzą, że dupę wynalazła Marynia. Ci z kolei rozmawiają o ''dupie Maryni''. Dupa pełni ważną funkcję w ruchu obrotowym. Wszystko ''kręci się wokół dupy''. Dupa służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny ''kopniak w dupę'' jest wyrażeniem uczuć negatywnych wobec adresata takiego gestu. Dupie można również | Dupę wynalazł [[Radzieccy uczeni i ich wynalazki|uczony radziecki]] Wołow. Dlatego mówimy: ''dupa Wołowa''. Inni twierdzą, że dupę wynalazła Marynia. Ci z kolei rozmawiają o ''dupie Maryni''. Dupa pełni ważną funkcję w ruchu obrotowym. Wszystko ''kręci się wokół dupy''. Dupa służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny ''kopniak w dupę'' jest wyrażeniem uczuć negatywnych wobec adresata takiego gestu. Dupie można również | ||
przekazać emocje pozytywne, np. ''całując kogoś w dupę''. Dupa może też grać rolę lizaka. Szczęśliwie nie wszyscy są ''dupolizami''. Uniwersalność dupy nie kończy się na tym, jest ona bowiem zadziwiająco skutecznym pojemnikiem: w dupie można mieć całe osoby, a nawet społeczności. Dupa służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest ''do dupy'', tym samym dupa spełnia funkcję uniwersalnego wzorca porównawczego. ''W dupę'' (lub ''po dupie'') można również dostać. Czynność ta umacnia więzi emocjonalne między rodzicami i dziećmi. Prócz tego, dupa gra rolę siedziska, powiadamy bowiem: ''siadaj na dupie'', często z dodatkiem poleceń uzupełniających, jak np. ''... i siedź cicho''. Określenie ''dawać (dać) dupy'' funkcjonuje w dwóch znaczeniach: erotycznym i wartościującym, jednak ''ściągnąć kogoś z dupy'' tylko w tym pierwszym. Można również ''chronić swoją (lub czyjąś) dupę'', co kolejny raz potwierdza ważność dupy w otaczającym nas świecie. ''Zabrać się do czegoś od dupy strony'' oznacza podejście niewłaściwe, od końca; dupa funkcjonuje tu jako synonim odwrotności. Dupa pełni również funkcję uchwytu, można bowiem ''trzymać się czyjejś dupy''. Określenie to nie oznacza braku równowagi, ale samodzielności. | przekazać emocje pozytywne, np. ''całując kogoś w dupę''. Dupa może też grać rolę lizaka. Szczęśliwie nie wszyscy są ''dupolizami''. Uniwersalność dupy nie kończy się na tym, jest ona bowiem zadziwiająco skutecznym pojemnikiem: w dupie można mieć całe osoby, a nawet społeczności. Dupa służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest ''do dupy'', tym samym dupa spełnia funkcję uniwersalnego wzorca porównawczego. ''W dupę'' (lub ''po dupie'') można również dostać. Czynność ta umacnia więzi emocjonalne między rodzicami i dziećmi. Prócz tego, dupa gra rolę siedziska, powiadamy bowiem: ''siadaj na dupie'', często z dodatkiem poleceń uzupełniających, jak np. ''... i siedź cicho''. Określenie ''dawać (dać) dupy'' funkcjonuje w dwóch znaczeniach: erotycznym i wartościującym, jednak ''ściągnąć kogoś z dupy'' tylko w tym pierwszym. Można również ''chronić swoją (lub czyjąś) dupę'', co kolejny raz potwierdza ważność dupy w otaczającym nas świecie. ''Zabrać się do czegoś od dupy strony'' oznacza podejście niewłaściwe, od końca; dupa funkcjonuje tu jako synonim odwrotności. Dupa pełni również funkcję uchwytu, można bowiem ''trzymać się czyjejś dupy''. Określenie to nie oznacza braku równowagi, ale samodzielności. | ||
Linia 27: | Linia 23: | ||
==Wszystkie drogi prowadzą do dupy== | ==Wszystkie drogi prowadzą do dupy== | ||
− | + | <poem><i>siedzę sobie w aucie słyszę że coś chrupie | |
− | siedzę sobie w aucie słyszę że coś chrupie | ||
− | |||
rozglądam się wszędzie patrzę a to wdupie | rozglądam się wszędzie patrzę a to wdupie | ||
− | |||
wyszła raz do sklepu sierżantka z reduty | wyszła raz do sklepu sierżantka z reduty | ||
− | |||
kupiła charmatę schowała dodupy | kupiła charmatę schowała dodupy | ||
− | |||
uciekał raz złodziej strasznie był napruty | uciekał raz złodziej strasznie był napruty | ||
− | |||
nie miał się gdzie schować wlazł do własnej dupy | nie miał się gdzie schować wlazł do własnej dupy | ||
− | |||
pożycz mi dwie dychy nie mam na szalupę | pożycz mi dwie dychy nie mam na szalupę | ||
− | |||
nic ci nie pożyczę pocałuj mnie wdupę | nic ci nie pożyczę pocałuj mnie wdupę | ||
− | |||
dupa jest czymś ważnym ma wielkie uznanie | dupa jest czymś ważnym ma wielkie uznanie | ||
− | |||
dupę ma prezydent papież parafianie | dupę ma prezydent papież parafianie | ||
− | |||
dupa to brzmi dupnie trzeba o nią dbać... | dupa to brzmi dupnie trzeba o nią dbać... | ||
− | + | zrobiło się późno kładę dupę spać</i></poem> | |
− | zrobiło się późno kładę dupę spać | + | — Znaleziono w Internecie, pisownia oryginalna |
− | |||
− | Znaleziono w | ||
==Palec w dupie== | ==Palec w dupie== | ||
− | + | <poem><i>Idzie chłop lecz coś mu chlupie | |
− | Idzie chłop lecz coś mu chlupie | ||
− | |||
włożył palec gmera w dupie | włożył palec gmera w dupie | ||
− | |||
maca w górze nic nie czuje | maca w górze nic nie czuje | ||
− | |||
zjeżdża na duł a to chuje | zjeżdża na duł a to chuje | ||
− | |||
klajster wlali mi do dupy | klajster wlali mi do dupy | ||
− | + | żebym nie mógł zrobić kupy</i></poem> | |
− | żebym nie mógł zrobić kupy | + | — Znaleziono w Internecie, pisownia oryginalna |
− | |||
− | Znaleziono w | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
[[Kategoria:Części ciała]] | [[Kategoria:Części ciała]] | ||
[[Kategoria:Erotyczne]] | [[Kategoria:Erotyczne]] |
Aktualna wersja na dzień 16:10, 31 mar 2016
Wieloznaczne słowo-klucz, a nawet wytrych. Obok słowa kurwa, drugie ze słów niezbędnych, aby się dogadać po polsku. Niektóre synonimy to: pupa, tyłek, siedzenie, rzyć.
Dupa daje olbrzymie możliwości słowotwórcze. Do słów pochodnych należą m.in.: zgrubienia (dupsko), zdrobnienia (dupka, dupcia, dupeczka, dupeńka, dupiątko), rzeczowniki osobowe (dupek, dupencja), przymiotniki (dupny, dupski, dupowaty) oraz czasowniki (dupczyć, dodupczyć, nadupczyć, przedupczyć, rozdupczyć, udupczyć, udupić, wdupczyć, zadupczyć, zdupczyć).
Dupa: okragła, jędrna, miękka, pachnąca i przyjemna. |
Spis treści
Różnorodne zastosowania dupy
Dupę wynalazł uczony radziecki Wołow. Dlatego mówimy: dupa Wołowa. Inni twierdzą, że dupę wynalazła Marynia. Ci z kolei rozmawiają o dupie Maryni. Dupa pełni ważną funkcję w ruchu obrotowym. Wszystko kręci się wokół dupy. Dupa służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny kopniak w dupę jest wyrażeniem uczuć negatywnych wobec adresata takiego gestu. Dupie można również przekazać emocje pozytywne, np. całując kogoś w dupę. Dupa może też grać rolę lizaka. Szczęśliwie nie wszyscy są dupolizami. Uniwersalność dupy nie kończy się na tym, jest ona bowiem zadziwiająco skutecznym pojemnikiem: w dupie można mieć całe osoby, a nawet społeczności. Dupa służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do dupy, tym samym dupa spełnia funkcję uniwersalnego wzorca porównawczego. W dupę (lub po dupie) można również dostać. Czynność ta umacnia więzi emocjonalne między rodzicami i dziećmi. Prócz tego, dupa gra rolę siedziska, powiadamy bowiem: siadaj na dupie, często z dodatkiem poleceń uzupełniających, jak np. ... i siedź cicho. Określenie dawać (dać) dupy funkcjonuje w dwóch znaczeniach: erotycznym i wartościującym, jednak ściągnąć kogoś z dupy tylko w tym pierwszym. Można również chronić swoją (lub czyjąś) dupę, co kolejny raz potwierdza ważność dupy w otaczającym nas świecie. Zabrać się do czegoś od dupy strony oznacza podejście niewłaściwe, od końca; dupa funkcjonuje tu jako synonim odwrotności. Dupa pełni również funkcję uchwytu, można bowiem trzymać się czyjejś dupy. Określenie to nie oznacza braku równowagi, ale samodzielności.
Znalezione w czeluściach Sieci.
Zadziwiające właściwości słowa dupa
Pierwsza litera tego słowa jest czwartą literą alfabetu, a czwarta – pierwszą, natomiast litery druga i trzecia nie mają tych właściwości, przy czym druga litera wchodzi w skład słowa "zdun", trzecia zaś jest pierwszą literą skrótu oznaczającego Polską Akademię Literatury. Gdy całe słowo przeczytamy wstecz, otrzymamy łaciński wyraz, oznaczający "przy". Pierwsza sylaba tego słowa jest zaimkiem niemieckim, którym ludzie posługują się, gdy są ze sobą na ty, druga zaś w języku dziecinnym oznacza pożegnanie.
Gdy słowo to powtórzyć kilkadziesiąt razy z rzędu (im częściej, tym lepiej), słyszymy wyraźnie "padu" (co oczywiście nic nie znaczy). Jeżeli usuniemy ze słowa pierwszą i czwartą literę, pozostałe zaś przeczytamy wstecz, otrzymamy dźwięk "pu", gdy zaś usuniemy drugą i trzecią, a przeczytamy wstecz pierwszą i czwartą, brzmienie ich będzie "ad". Gdy napiszemy wyraz, będący trzecią osobą liczby pojedynczej czasu przeszłego dokonanego od czasownika, oznaczającego utracenie równowagi i znalezienie się wskutek tego na podłodze, i w wyrazie tym usuniemy ostatnią literę, która w alfabecie polskim znajduje się pomiędzy literami K i M, lecz nie jest literą L, resztę zaś zaczniemy szybko powtarzać (patrz wyżej), otrzymamy również wówczas to zdumiewające słowo, które poza tym jest pełnym i dźwięcznym rymem do słów następujących: "zupa", "kupa", "chałupa", "trupa", "słupa", "żupa", "grupa", "lupa".
Na podstawie: W oparach absurdu A. Słonimskiego i J. Tuwima.
Wszystkie drogi prowadzą do dupy
siedzę sobie w aucie słyszę że coś chrupie
rozglądam się wszędzie patrzę a to wdupie
wyszła raz do sklepu sierżantka z reduty
kupiła charmatę schowała dodupy
uciekał raz złodziej strasznie był napruty
nie miał się gdzie schować wlazł do własnej dupy
pożycz mi dwie dychy nie mam na szalupę
nic ci nie pożyczę pocałuj mnie wdupę
dupa jest czymś ważnym ma wielkie uznanie
dupę ma prezydent papież parafianie
dupa to brzmi dupnie trzeba o nią dbać...
zrobiło się późno kładę dupę spać
— Znaleziono w Internecie, pisownia oryginalna
Palec w dupie
Idzie chłop lecz coś mu chlupie
włożył palec gmera w dupie
maca w górze nic nie czuje
zjeżdża na duł a to chuje
klajster wlali mi do dupy
żebym nie mógł zrobić kupy
— Znaleziono w Internecie, pisownia oryginalna